1e les Week

1 Eerste Les week

Deze week begint ons project echt, wel een langzame start maar het komt van de grond.
Ons project is in senegal dus zullen we eerst nog een halve dag moeten reizen totdat we aankomen op ons nieuwe kampement.

Maandag, dag 30
Vandaag kunnen we nog niet vertrekken omdat we uitgenodigd zijn bij de Politie, ze willen ons nogmaals bedanken voor het doneren van de Unimog, hierbij krijgen we ook een certificaat dat we The Gambia geholpen hebben.
De bijeenkomst zelf stelt niet veel voor en de commissaris bij wie we in het weekend nog thuis waren is er zelf niet bij, de man wat het woord doet weet volgens mij niet precies wat wij gedoneerd hebben.
Na de toespraak is het alweer gedaan en gaat iedereen zijn eigen weg opzoek naar eten, wij eten bij Fast Ali, goedkoop en lekker eten!
Nadat we gegeten hebben kunnen we terug naar Kairoh Garden.
We pakken onze spullen in voor het vertrek naar Senegal, veel spullen laten we al achter in Kairoh Garden we hebben deze niet meer nodig maar de auto zit toch helemaal vol nu we geen aanhanger meer hebben.
S’avonds kijken we nog een filmpje met een paar mensen die niet naar Senegal moeten voor hun project, deze zullen we vanaf nu nog maar heel weinig zien de rest van de weken. Het is raar hoe snel je een band op met anderen studenten tijdens deze reis.

Dinsdag, dag 31

Vroeg in de morgen zitten we aan het ontbijt, alle auto’s zijn klaar voor vertrek naar het rustige relaxe Baila!
De weg is ons onderhand wel bekend richting Baila, als de grenzen een beetje soepel verlopen doe je er ongeveer 2,5 uur over.
We doen er deze keer iets langer over omdat ze de hoofdweg opnieuw zijn aan het leggen, we moeten nu door de berm rijden.
Op de helft lijkt het even erop dat we achteruit moeten zetten omdat er iets op ons pad ligt, snel blijkt dat we er toch langs kunnen rijden door de berm van de berm…
Als we langs rijden zien we dat een bagger van de weg de berm in is gevallen en er nu nog op zijn zij ligt, Kodak momentje dus!
De Grens overgang gaat soepel, bij de entree van Senegal hebben ze zelfs nog onze kopieën van de vorige keer.
Na de grens is het nog 1 keer links af en dan als maar rechtdoor totdat je na een half uurtje Baila binnen rijdt.
We laden onze spullen uit op het kamp en vertrekken dan weer naar Sindian om de school daar te bezoeken.
De school in Sindian is een nieuw gebouw en ziet er van buiten goed uit, helaas is de inrichting van de school nog vrij kaal.
Ze zijn 2 jaar geleden begonnen met de opleiding autotechniek maar hebben geen enkel materiaal voor de studie, er is wel gereedschap aanwezig maar daar kun je niet veel mee zonder auto of auto onderdelen..
Er is hier dus veel te doen maar de school is eigenlijk te laat in de planning van Go For Africa gekomen om ze goed te kunnen helpen, hier moet nog een oplossing voor bedacht worden.
Ook op deze school worden we weer toe gesproken door verschillende leraren en de directeur met vertaling van Jan natuurlijk.
Na de toespraak vertrekken we terug naar het kamp in Baila, de rest van de dag wordt er niets meer gedaan.

Woensdag, dag 32
De dag dat we eindelijk kunnen beginnen met onze projecten!
Om 10 uur hebben we een afspraak met de directeur in Ziguinchor.
We worden aan de directeur en enkele leraren voor gesteld en overleggen over de lestijden en de lesstof wat we willen gaan behandelen.
We krijgen 16 leerlingen , dat is de complete 3e jaars klas. Volgens de leraar hebben ze al veel behandeld op het gebied van elektro zelfs transistoren. Als ze dat al behandeld hebben en ook begrijpen dan is onze lesstof niet op het niveau van deze leerlingen…
Volgens Jan moeten we zelf even aftasten wat de leerlingen begrijpen en wat niet , het zou best kunnen zijn dat we gewoon bij het begin moeten beginnen in plaats van verder gaan met transistoren.
Verder krijgen we van de leraren en de directeur de vrije hand, wat wij willen zal gebeuren.
Dan vertellen ze ons dat er vandaag geen leerlingen op school zijn en morgen geen leraren, dat schiet dus niet echt op. Gelukkig kan er morgen wel een leraar het lokaal voor ons open maken zodat we kunnen beginnen met opruimen en verven van de muren.
Na de vergadering kunnen we weer terug naar het kamp, er was verder geen planning omdat iedereen er vanuit ging dat we vandaag nog voor de klas zouden staan.
Terug naar Baila dan maar , lekker zwemmen achterom !
Het water is lekker warm alleen is het niet echt diep, heerlijk om even in te dobberen wat we ook nog vaak zullen gaan doen..

Donderdag, dag 33
Vandaag gaan we ons klas lokaal de grote beurt geven!
Om te beginnen moeten we plaats maken, helaas kun je hier niet zomaar iets weg gooien wat wij bijvoorbeeld aanzien voor rotzooi willen ze hier nog een aantal jaar bewaren..
Om plaats te maken moet je dus onderdelen bij elkaar zoeken en praktisch neerzetten of zelfs verschillende losse onderdelen weer samenvoegen.
Nadat we onze ruimte voor het lesgeven vrij hebben gemaakt beginnen we de werkbank op te ruimen. De werkbank werd waarschijnlijk ook gebruikt als opslag ruimte net als de rest van het lokaal. 1 van de Renaults 4 hebben we naar buiten geduwd , dat scheelt weer een hoop ruimte en met een beetje geluk wordt de auto gestolen …
In de tijd dat een paar van ons hebben opgeruimd waren andere bezig met de muren en vloer schoon vegen, nu kunnen we dus beginnen met verven.
Volgens de lokale bevolking moet je muur latex verdunnen, wij zeggen van niet maar goed misschien hebben ze hier andere latex.
Al snel blijkt dat ze hier geen andere latex hebben, een laagje verdunde latex levert niet veel verschil op. Uiteindelijk doen we ongeveer 6 lagen verf op de muur en dan houden we voorgezien, we zien morgen wel of de muren wit zijn als de verf droog is.
Het is iets na 12 nu en dan wordt het pas echt warm, we houden het ook voor gezien en gaan iets eten bij Le Kassa in Ziguinchor, hier kun je de helft van de menu kaart schijnbaar niet bestellen en uiteindelijk krijg ik een broodje kaas met ham en frieten met mayonaise.
Na het eten gaan we terug naar Baila, overdag is het te warm om ook maar iets te doen behalve zwemmen maar dat hebben we gister al gedaan, siesta dan maar..
Na het eten neem ik met Jesper nog eens onze planning van de eerste lesdag door, nu we iets meer weten over onze leerlingen kunnen we deze beter inplannen.
Hierna wordt er nog iets gekaart en gedronken voordat we gaan slapen.

Vrijdag, dag 34
Onze eerste lesdag, beter laat dan nooit.
De muren zijn uiteindelijk toch nog mooi wit geworden nu de verf is opgedroogd.
9 uur beginnen de lessen hebben we afgesproken met de leerlingen en leraren, wij zijn er om 9 uur maar verder zijn er nog niet veel mensen
Volgens enkele leerlingen moeten hun klasgenoten van ver komen en zijn ze daarom laat, volgens ons kun je dat dan inplannen …
Rond 10 uur lijkt het er dan op dat de klas nagenoeg compleet is. Als eerste begin je natuurlijk met het voorstellen van jezelf, dit blijkt al moeilijker te zijn als dat we hadden verwacht. Onze tolk (een leraar die gebroken engels spreekt) begrijpt de helft van wat wij zeggen niet en kan ook niet alles vertalen wat de leerlingen zeggen, dan wordt het voorstellen al iets lastiger.
We laten de leerlingen hun namen op blaadjes schrijven en ook hun leeftijd zodat we toch iets weten verder houden we het voorgezien met het voorstellen.
De jongens uit Friesland gaan lesgeven over Airco systemen en wij doen basis elektro, we delen de klas op in 2 groepen en wisselen dan van groep na de grote pauze.
Omdat de leerlingen schijnbaar op het gebied van theorie al redelijk ver zijn met elektro richten wij ons op het praktische gedeelte.
In de schriften van de leerlingen zijn we een aantal vreemde symbolen voor verschillende componenten, we zullen ze dus eerst de gebruikelijke symbolen moet leren anders wordt het lastig als ze met de spullen moeten werken die wij bij ons hebben.
Nadat we de symbolen hebben doorgenomen beginnen we met het uitleggen van de multimeter.
Al snel blijkt dat voor sommige leerlingen op en af tellen al een probleem is, het valt ons op dat er eigenlijk 2 groepen zijn in de klas, 1 groep neemt alles snel op en de andere heeft er veel langer voor nodig en dan nog wilt het niet lukken.
In de pauze nemen we dit even door met de leraren en zij vertellen ons dat er inderdaad 2 niveaus binnen de groep zijn, na de pauze wisselen we enkele leerlingen tussen de groepen.
Na de Pauze hebben wij de snellere groep en schiet het aardig op we behandelen de multimeter en beginnen ook al met het meten van een aantal weerstanden.
Om 2 uur zijn de lessen afgelopen maar doordat het zo warm is stoppen we al om kwart voor 2 , je houdt het gewoon niet uit in het klaslokaal.
Na school gaan we weer bij Le Kassa eten, ik denk dat we hier vaste klant worden.
Na het eten rijden we naar huis, vandaag vertrekken we richting Abene.
In Abene gaan we bij Antje logeren, zij heeft daar met Ensa een campement dat binnenkort officieel geopend gaat worden.
Het kamp ligt op ongeveer 50 Km van ons kamp in Baila, alleen de weg naar Abene is heel erg slecht en mijn opvatting van slechte wegen is toch al een stuk veranderd tijdens de reis.
We rijden met 2 auto’s richting Abene, de bus van Etienne en Pascal en de Escort van Friesland. Samen met Bart en Gislaine zit ik op de achterbank van de bus wat een heel avontuur is op zulke wegen, slapen lukt je helaas niet…
Aangekomen in Abene krijgen we een rondleiding van Antje en kunnen we gelijk een kamer uitzoeken.
Nadat we onze spullen hebben uitgepakt gaan we nog even naar het strand wat 5 minuten lopen is vanaf het kamp.
Het strand is echt geweldig mooi , ik ga even tot aan mijn knieën in het water.
Na een half uurtje begint de zon onder te gaan, we wachten nog totdat de zon helemaal onder is lopen dan terug naar het kamp om te eten.
Na het eten gaan is er een kampvuur met muziek en dans, tijdens het eten hebben we gehoord dat er elke vrijdag een regea party is aan het strand, de meeste van ons willen hier graag naartoe.
Rond half 11 vertrekken we naar het strand voor de regea party, het is ongeveer een kwartiertje lopen maar op de heen weg is dat niet zo erg.
De muziek is super en de mensen zijn allemaal heel relaxed, een goed feestje dus!

Zaterdag, dag 35
Vandaag gaan we naar Cuba!
Cuba is een klein eiland in de buurt van Abene, we rijden eerste met de auto’s een klein stuk en dan stappen we over op een pirak door de mangroves.
Eerst moeten we naar de boot toe lopen omdat het water te laag staat, dan mogen we in de boot gaan zitten en wordt de boot met de hand geduwd.
Zodra het water diep genoeg is voor de buiten boord motor laten ze deze zakken en gaan we iets sneller over het water.
We moeten ongeveer een uur varen voordat we bij het eiland aankomen, onderweg zien we nog een aapje door de bomen springen en verschillende mooie vogels. We mogen niet schommelen met de boot van de gidsen, schijnbaar kunnen ze niet allemaal zwemmen…
Als we aankomen bij het eiland gaan we ons eerst melden bij het dorpshoofd dat is normaal als je hier een dorp bezoekt dus doen wij dat ook.
Leuk om te weten is dat wij hier de allereerste ‘’ toeristen’’ zijn , de gids wilt graag rondleidingen opzetten en Antje helpt hem hierbij.
Na het bezoeken van het dorpshoofd mogen we siësta houden met de groep onder een grote boom, ik val hier toch wel even in slaap net als een aantal anderen. Het warme blijkt toch vermoeiend te zijn of was het toch de regea party???
Een uurtje later wordt ik wakker gemaakt door Gislaine omdat het eten klaar is, honger heb ik intussen wel gekregen.
We krijgen rijst met mosselen en ik heb gelijk iets minder honger, mosselen zijn niet zo mijn ding maar goed daar kun je om heen eten.
Na het eten gaan we een stuk verder waar we even kunnen zwemmen voordat we weer in de boot gaan richting Abene.
Terug op het kamp , kan ik de fiets van Papis lenen en ga ik een uurtje over het strand fietsen.
Ik vergeet alleen op de windrichting te letten, als ik omdraai om terug te fietsen moet ik dus tegen de wind in fietsen, dat valt even tegen..
Deze avond gaan we niet op stap en veel van ons liggen er ook al vroeg in vandaag, zelf kijk ik nog even bij het kampvuur en ga dan ook naar bed toe.

Zondag, dag 36
Vandaag mogen we nog een keertje uitslapen, voor het eerst deze reis slaap ik tot half 11!
Vandaag staat er niet veel op de planning we willen allemaal nog even naar het strand maar rond 7 uur gaan we toch richting Baila vertrekken.
Team Friesland rijdt voorop als bij hun plots alle lichten uitvallen, we stoppen om te kijken wat er aan de hand is maar het is donker buiten en we hebben geen gereedschap bij ons.
Geen multimeter dus we kunnen ook niets meten, de hoofdzekeringen zijn goed en in de zekering kast binnen is ook niets mis.
Het lijkt erop dat alleen de verlichting en het interieur geen stroom hebben, alleen de mist lamp achter doet het, hiervoor moet je wel de dimlicht schakelaar aanzetten dus die doet het wel.
We besluiten met de bus voorop te rijden en de werklamp achter aan te doen zodat de escort toch nog iets kan zien.
Samen met gislaine hou ik vanuit de bus constant de escort in de gaten, zolang we de auto nog zien is het goed…
We komen laat aan bij Baila en ik wil toch nog even iets testen bij de escort, met een stukje draad verbind ik de 3 hoofdzekering omstebeurt door en bij de 3e blijkt het probleem te zijn.
Morgen kunnen we dit probleem verder oplossen, we weten nu in ieder geval waar het probleem zit.